W tradycji Kościoła każda oktawa jest czasem kolejnych ośmiu dni (łac. octavus – ósmy) od uroczystości, którą w liturgii świętujemy niczym jeden dzień. Ma to podkreślać wyjątkowy charakter określonej prawdy wiary oraz jej doniosłość dla chrześcijańskiego życia. W ciągu roku liturgicznego prawo kościelne podaje jedynie dwie takie uroczystości – Narodzenie Pańskie oraz Zmartwychwstanie Pańskie. Trzecim przypadkiem jest oktawa Bożego Ciała, która chociaż nie ustanowiona oficjalnie, to jednak jest bardzo żywa w świadomości wiernych i kultywowana w tradycji Kościoła.

Te osiem dni to czas pogłębiania wiary w Jezusa eucharystycznego, umacniania miłości i budowania osobistej więzi z Bogiem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Odbywające się każdego dnia procesje eucharystyczne są wyrazem wiary w tę obecność. Przypominamy sobie, że na ucztę, jaką jest Msza św., Chrystus zaprasza nas każdego dnia.

W naszej parafii nieszpory eucharystyczne z procesją wkoło kolegiaty, do 6 czerwca, o godz. 18.00.

Zakończenie oktawy Bożego Ciała to dzień święcenia wianków z wonnych ziół, młodych gałązek drzew i kwiatów polnych. Poświęcanie ziół, kwiatów nawiązuje do ludzkiej pracy, która ma służyć naszemu uświęcaniu i którą również chcemy zawierzać Bogu. Jest to także dziękczynienie za wszelkie dary i piękno świata, które otrzymujemy z Bożej opatrzności. Pierwsze kwiaty i zioła, które przynosimy do poświęcenia na Eucharystię, wyrażają także prośbę ludu o obfite zbiory oraz ochronę upraw i ludzi przed kataklizmami i nieszczęściem.